Σημερα συμπληρώνεται ένας χρόνος από το χαμό τουΓιώργου Τσομάκα. Ήταν Κυριακή 13 Απριλίου, όταν ΄΄έφυγε΄΄ αιφνίδια από ανακοπή καρδιάς και ενώ βρισκόταν στην παραλία των Αλυκών, με την παρέα του. Ο Γιώργος ήταν 34 ετών, καταγόταν απ΄ το Μονόδρυ, μεγάλωσε και ζούσε στην Χαλκίδα.
Είχε τελειώσει την Γερμανική φιλολογία και δίδασκε επί σειρά ετών, στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Παράλληλα είχεσημαντικές διακρίσεις στον αθλητισμό, που ήταν η μεγάλη του αγάπη και αφιέρωνε καθημερινά αρκετές ώρες απ΄ τον ελεύθερο του χρόνο, κυρίως στο μπάσκετ και στο body building.
Είχε τελειώσει την Γερμανική φιλολογία και δίδασκε επί σειρά ετών, στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Παράλληλα είχεσημαντικές διακρίσεις στον αθλητισμό, που ήταν η μεγάλη του αγάπη και αφιέρωνε καθημερινά αρκετές ώρες απ΄ τον ελεύθερο του χρόνο, κυρίως στο μπάσκετ και στο body building.
Τα αίτια του θανάτου του είναι καθαρά παθολογικά (με την κληρονομικότητα να παίζει σοβαρό ρόλο), όπως φάνηκε απ΄ τις εργαστηριακές αναλύσεις (που είναι στην διάθεση κάθε ενδιαφερομένου) στις οποίες δεν ανιχνεύτηκε κάποια τοξική ουσία, όπως ακούστηκε από ορισμένους -λίγους- κακόβουλους. Ο Γιώργος έκανε υπερπροσπάθεια αθλητική και ίσως να επιβάρυνε την καρδιά του, προσπαθώντας συνεχώς να γίνεται καλύτερος και να βελτιώνει το αθλητικό του παράστημα. Καλό είναι όποιος αναφέρεται στο Γιώργο να το κάνει με σεβασμό (προς τον ίδιο, την οικογένεια του και τους φίλους του) και -πάνω απ΄ όλα- με γνώση και να μην αναπαράγει κακοπροαίρετα σχόλια.
Τον περασμένο Σεπτέμβριο, η τελευταία ομάδα του Γιώργου στο μπάσκετ, ο Γ.Σ. Αυλίδας διοργάνωσε τουρνουά (το οποίο θα διεξάγεται κάθε χρόνο) αφιερωμένο στον ίδιο, στην διάρκεια του οποίου ανάρτησε την φανέλα του -για πάντα- στα ΄΄ουράνια΄΄ του κλειστού γυμναστηρίου του συλλόγου, τιμώντας ιδανικά την προσφορά του και συνολικά την προσωπικότητα του. Οι διοικούντες της Αυλίδας (καθώς και ο σύνδεσμος διαιτητών Ανατολικής Στερεάς και Εύβοιας), δεν παρέλειψαν, να τιμήσουν και τους γονείς του Γιώργου, στους οποίους απένειμαν αναμνηστικές πλακέτες. Αξίζει να σημειωθεί πως οι γονείς του,αποφάσισαν να καλύπτουν -για όσα χρόνια χρειαστεί-τα δίδακτρα για την εκμάθηση Γερμανικών σε δύο μαθητές, στη μνήμη του γιου τους, που ήταν ένας καταξιωμένος και αναγνωρισμένος καθηγητής, διδάσκοντας με επιτυχία την δύσκολη και απαιτητική Γερμανική γλώσσα.
