Αστέρια στον ελληνικό ουρανό (1)

Ο Πάτρικ Κλάιφερτ δίνει χείρα βοηθείας στον Ηλία Ατματζίδη

Προκειμένου να σας κρατήσει συντροφιά μέχρι την έναρξη του πρωταθλήματος η «S24» ξεκινάει από σήμερα ένα μαραθώνιο αφιέρωμα στους σπουδαιότερους που αγωνίστηκαν ποτέ στην Ελλάδα.
Είναι μια σειρά από την οποία θα παρελάσουν όλα τα μεγάλα αστέρια που κόσμησαν το ελληνικό πρωτάθλημα από την περιοδο 1927-28 όταν και διοργανώθηκε για πρώτη φορά υπό την αιγίδα της ΕΠΟ μέχρι τις μέρες μας και τα χρόνια της Super League. Η σειρά θα ολοκλήρωθεί σε 33 μέρη και σε κάθε ένα από αυτά θα παρουσιάζονται 10 προσωπικότητες με αλφαβητική σειρά. Η αρχή θα γίνει με τους 40 καλύτερους Έλληνες τερματοφύλακες. Αυτά όμως για πρόλογος και το μόνο που μένει να πούμε είναι «Δώσε κλώτσο να γυρίσει...».


ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ

Ο Χρήστος Αρβανίτης

Ήταν το παιδί θαύμα του Εθνικού στις αρχές της δεκαετίας του '70. Ένας από τους πιο θεαματικούς τερματοφύλακες που έχουν δει οι Έλληνες φίλαθλοι, εκπληκτικός στις εκτινάξεις αλλά και σταθερός ήταν από τα αγαπημένα παιδιά της «κυανόλευκης» εξέδρας. Στον Εθνικό έμεινε μέχρι το 1978 όταν και μετακόμισε στον συμπολίτη Ολυμπιακό. Στους «ερυθρόλευκους» κατέκτησε τους πρώτους του τίτλους κερδίζοντας 3 πρωταθλήματα (1980, 1981, 1982) και 1 Κύπελλο (1981). Στα περισσότερα από αυτά πάντως ήταν αναπληρωματικός του Σαργκάνη οπότε το 1982 πήγε στην ΑΕΚ με την οποία πήρε το Κύπελλο του 1983. Δύο χρόνια αργότερα επέστρεψε στον Ολυμπιακό για να πάρει ένα ακόμα πρωτάθλημα το 1987. Έκλεισε την καριέρα του στον Λεβαδειακό. Ήταν 2 φορές διεθνής

ΗΛΙΑΣ ΑΤΜΑΤΖΙΔΗΣ

Ο βασικός τερματοφύλακας της ΑΕΚ για 10 ολόκληρα χρόνια κι ένας από τους σημαντικότερους που φόρεσαν την φανέλα της. Πολύ εντυπωσιακός στις επεμβάσεις του διέθετε πολύ μεγάλη αντίληψη των φάσεων και μπορούσε να προβλέψει την κατάληξη της αντίπαλης επίθεσης και να την σταματήσει έγκαιρα. Ξεκίνησε την καριέρα του στους Πόντιους Βέροιας το 1989. Το 1992 ο Ντούσαν Μπάγεβιτς τον έφερε στην ΑΕΚ με την οποία κατέκτησε 2 πρωταθλήματα (1993, 1994) και 4 Κύπελλα (1996, 1997, 2000, 2002). Ολοκλήρωσε την καριέρα του στον ΠΑΟΚ. Αγωνίστηκε 47 φορές με την εθνική ομάδα και πήρε μέρος στο Μουντιάλ του 1994.

ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΛΛΙΑΝΟΣ

Ο Κώστας Βαλλιάνος με τον Σάββα Θεοδωρίδη

Θεωρήθηκε ο διάδοχος του μεγάλου Νίκου Πεντζαρόπουλου στον Πανιώνιο και η αλήθεια είναι ότι μπόρεσε να σηκώσει με επιτυχία αυτό το πολύ βαρύ φορτίο. Ήταν από τους κορυφαίους Έλληνες τερματοφύλακες την δεκαετία του '50 και του '60. Διέθετε πολύ γερό κορμί και οι εκτινάξεις του ξεσήκωναν τον κόσμο ενώ ήταν καλός και στις αποκρούσεις των πέναλτι. Το 1959 πήρε μεταγραφή για τον Εθνικό όπου διέγραψε ακόμα πιο εντυπωσιακή πορεία. Στο τέλος της μεγάλης του καριέρας αγωνίστηκε στον Ολυμπιακό και ήταν μέλος της ομάδας που πήρε το Κύπελλο το 1968. Την φανέλα της εθνικής ομάδας την φόρεσε 11 φορές.

ΜΙΧΑΛΗΣ ΒΟΥΤΣΑΡΑΣ

Ο Μιχάλης Βουτσαράς

Από τους καλύτερους τερματοφύλακες που φόρεσαν την φανέλα του Παναθηναϊκού, ήταν από αυτούς που ήξεραν να κάνουν κουμάντο στην περιοχή τους και να μην αφήνουν περιθώρια στους αντιπάλους επιθετικούς. Διέπρεψε την δεκαετία του '50. Στο τέλος αυτής της δεκαετίας όμως συνέβη ένα μοιραίο γεγονός που σημάδεψε για πάντα την καριέρα του. Σε φιλικό αγώνα με τον Εθνικό ο 21χρονος τότε επιθετικός των Πειραιωτών Θόδωρος Ιωάννου σε μια προασπάθεια του για γκολ χτπυπησε πάνω στο γόνατο του Βουτσαρά. Το χτύπημα ήταν θανατηφόρο με τον άτυχο ποδοαφσιριστή να αφήνει την τελευταία του πνοή μια μέρα αργότερα. Από τότε ο Βουτσαράς δεν μπόρεσε να το ξεπεράσει. Μπορεί να συνέχισε την καριέρα του μετά από πίεση των συμπαικτών του αλλά δεν θα ήταν ποτέ πια ο ίδιος. Με τον Παναθηναϊκό πήρε 5 πρωταθλήματα (1960, 1961, 1962, 1964, 1965). Στην εθνική ομάδα έπαιξε 1 φορά.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΙΑΜΑΛΗΣ

Θρυλική μορφή στην ιστορία της ΑΕΚ ο Γιάμαλης ήταν ίσως ο κορυφαίος Έλληνας τερματοφύλακας της προπολεμικής περιόδου. Πολύ εντυπωσιακός κάτω από τα δοκάρια του έδινε μεγάλη σιγουριά στους συμπαίκτες του. Ήταν για χρόνια ο αρχηγός της ΑΕΚ με την οποία πήρε και το Κύπελλο του 1931. Πριν έρθει στην ΑΕΚ το 1926 αγωνίστηκε για 4 χρόνια στον ελληνικό σύλλογο της Κωνσταντινούπολης Ήφαιστο. Πέρα από τις αγωνιστικές του επιτυχίες είχε και εξωαγωνιστικές αφού θεωρήθηκε ένας από τους μεγαλύτερους γόηδες της εποχής του, δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι του είχαν δώσει το παρατσούκλι «Βαλεντίνο». Αγωνίστηκε 10 φορές με την εθνική ομάδα.

ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΠΟΥΛΟΣ

Ο Αχιλλέας Γραμματικόπουλος με τους συμπαίκτες του στον Ολυμπιακό

Ο πρώτος μεγάλος τερματοφύλακας στην ιστορία του Ολυμπιακού. Πολύ αποτελεσματικός στις επεμβάσεις του δεν δίσταζε να πέφτει με αυτοθυσία στα πόδια των αντιπάλων του και να ανακόπτει τις επιθετικές τους ενέργειες. Ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα στον Αήττητο Πειραιά και το 1928 πήγε στον Ολυμπιακό όπου έμεινε μέχρι που ξέσπασε ο πόλεμος. Με τους «ερυθρόλευκους» κατέκτησε 6 πρωταθλήματα (1931, 1933, 1934, 1936, 1937, 1938). Στην εθνική ομάδα έπαιξε 5 φορές και ήταν ο τερματοφύλακας στον πρώτο αγώνα της ιστορίας της για τα προκριματικά του Μουντιάλ του 1934 κόντρα στην πανίσχυρη τότε Ιταλία. Στον αγώνα αυτό παρά το 4-0 με το οποίο ηττήθηκε η εθνική μας ο Γραμματικόπουλος ήταν ο ήρωας του ματς.

ΜΙΧΑΛΗΣ ΔΕΛΑΒΙΝΙΑΣ

Η ΑΕΚ τπου 1939 με τον Δελαβίνια πρώτο αριστερά

Ο «κέρβερος» κάτω από τα δοκάρια της ΑΕΚ διέπρεψε με την κιτρινόμαυρη φανέλα στα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια συνεχίζοντας την πολύ σπουδαία παράδοση της ομάδας του στην θέση του τερματοφύλακα. Πολύ εντυπωσιακός κάτω από τα δοκάρια ήταν από τους αγαπημένους παίκτες στην ιστορία της ΑΕΚ. Στην ομάδα της Νέας Φιλαδέλφειας αγωνίστηκε από το 1938 αλλά όπως είπαμε διέπρεψε μετά τον πόλεμο. Οι περισσότεροι τίτλοι του πάντως ήταν στην προπολεμική περίοδο. Πήρε 2 πρωταθλήματα (1939, 1940) και 3 Κύπελλα (1939, 1949, 1950). Με την εθνική ομάδα αγωνίστηκε 4 φορές.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΠΟΥΛΟΣ

Ο Ελευθερόπουλος με τον Σωκράτη Κόκκαλη

Βασικός τερματοφύλακας στην ομάδα του Ολυμπιακού που δημιούργηε ο Ντούσαν Μπάγεβιτς στα τέλη της δεκαετίας του '90. Από τους πιο θεαματικούς τερματοφύλακες τα τελευταία χρόνια αλλά και με πολύ μεγάλη ψυχραιμία στις ενέργειες του. Ξεκίνησε την καριέρα του στον Ολυμπιακό το 1994 αλλά στα πρώτα χρόνια δόθηκε δανεικός στην Προοδευτική. Το 1996 επέστρεψε κι έγινε βασικός στην ομάδα που πήρε τα 7 πρωταθλήματα (1997, 1998, 1999, 2000, 2001, 2002, 2003). Μόνο το 1998 έχασε την θέση του λόγω ενός σοβαρού τραυματισμού. Εκτός από τα 7 πρωταθλήματα πήρε και το Κύπελλο του 1999. Αφού κέρδισε τα πάντα με τον Ολυμπιακό πήγε στην Ιταλία όπου η πορεία του δεν ήταν ανάλογη των προσδοκιών. Αγωνίστηκε σε Μεσίνα, Άσκολι, Σιένα, ενώ πέρασε για λίγο από την Μίλαν και την Ρόμα πριν επιστρέψει στην Ελλάδα και τον ΠΑΣ Γιάννινα το 2009. Το 2010 πήγε στον Ηρακλή για να κλείσει την καριέρα του στον Πανιώνιο. Την φανέλα της εθνικής ομάδας την φόρεσε 12 φορές.

ΣΑΒΒΑΣ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ

Γέννημα θρέμα Αθηναίος αλλά διέπρεψε με την ομάδα του Ολυμπιακού. Ήταν ο βασικός τερματοφύλακας των Πειραιωτών στην δεκαετία του '50 όταν δημιουργήθηκε η ομάδα που έμελλε να μείνει γνωστή σαν Θρύλος. Ο Θεοδωρίδης που ήταν από τους ακρογωνιαίους λίθους εκείνης της ομάδας θεωρείτε σαν ένας από τους καλύτερους Έλληνες τερματοφύλακες όλων των εποχών. Πολύ σταθερός κάτω από τα δοκάρια αλλά και πολύ εντυπωσιακός όταν χρειαζόταν, με πολύ καλή αντίληψη των φάσεων και την ικανότητα να κατευθυνει ιδανικά την άμυνα του. Με τον Ολυμπιακό κέρδισε 6 πρωταθλήματα (1954, 1955, 1956, 1957, 1958, 1959) και 7 Κύπελλα (1954, 1957, 1958, 1959, 1960, 1961, 1963). Αγωνίστηκε 12 φορές με την εθνική Ελλάδας.

ΖΑΦΕΙΡΗΣ ΚΑΚΚΑΡΗΣ

Ο Ζαφείρης Κάκκαρης με το Κύπελλο του 1979

Από τους σημαντικότερους τερματοφύλακες την δεκαετία του '70. Πολύ σταθερός κάτω από τα δοκάρια του με ταχύτητα και πολύ καλά αντανακλαστικά υπερασπίστηκε με πολύ μεγάλη επιτυχία την εστία του Πανιωνίου. Στην ομάδα της Νέας Σμύρνης έμεινε περισσότερα από 10 χρόνια και μάλιστα ήταν ένας από τους ήρωες της κατάκτησης του Κυπέλλου το 1979. Στον τελικό με την ΑΕΚ πραγματοποίησε εκπληκτικές αποκρούσεις και δεν άφησε τους επιθετικούς της «Ένωσης» να γίνουν όσο απειλητικοί θα ήθελαν. Ολοκλήρωσε την καριέρα του στον Αιολικό Μυτιλήνης. Την φανέλα με το εθνόσημο στο στήθος την φορεσε 6 φορές.