Δε μετράω στις κινήσεις του φετινού καλοκαιριού την απόκτηση του Ντε Βινσέντι, του Ολαϊτάν, του Σαλίνο και του Σάμαρη: αυτές προηγήθηκαν. Βλέπω την εξέλιξη της ιστορίας μετά το τέλος της αγωνιστικής περιόδου. Πρώτα έχουμε το ραντεβού με τον Μίτσελ, την έμπρακτη στήριξη του προπονητή και την υιοθέτηση του πλάνου του. Μετά την αλλαγή του Κοβάσεβιτς με τους Καρεμπέ και Ισά, ώστε να υπάρχουν δυο νέοι επιχειρησιακοί παράγοντες δίπλα στον Γιάννη Βρέντζο. Και πλέον με την απόκτηση του Βάις και του Τσόρι, αρχίζει να φαίνεται η ομάδα. Ολη αυτή η μέθοδος δείχνει ότι ο Βαγγέλης Μαρινάκης ξαναβρήκε το κέφι του.
O Βάις μοιάζει μια σπουδαία προσθήκη στο ρόστερ του Ολυμπιακού. Μιλάμε για έναν ποδοσφαιριστή 23 χρόνων, που έχει περάσει ήδη από δυνατά πρωταθλήματα και μπορεί να παίξει και δεξιός κι αριστερός εξτρέμ στο 4-3-3 του Μίτσελ. Πρόκειται για έναν παίκτη που θα δώσει ταχύτητα στην επίθεση -πράγμα που πέρυσι έλειπε. Ο Τσόρι Ντομίνγκες είναι μια ψαγμένη επιλογή. Δεν είναι «δεκάρι» πολυτελείας που παρακολουθεί τους πάντες από απόσταση, αλλά συμμετέχει στη μάχη, ξέρει να παίζει και άμυνα, μπορεί να πάρει και κίτρινη κάρτα για μαρκάρισμα αν χρειαστεί.
Ο Βάις είναι λίγο σαν τον Μιραλάς: ψάχνει μια ομάδα που να τον πιστέψει και να του δώσει την ευκαιρία να γίνει πρωταγωνιστής. Ο Τσόρι είναι λίγο σαν τον Ιμπαγάσα: αν νιώσει σημαντικός, μπορεί να γίνει ηγέτης. Με τις μεταγραφές ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος: μπορεί να βγουν και μπορεί και όχι. Ομως η απόκτηση των δυο μαρτυρά κάτι σημαντικό, ότι δηλαδή ο Βαγγέλης Μαρινάκης, παρά τους διάφορους «πονοκεφάλους» που είχε στο τέλος της σεζόν, έχει ακόμα όρεξη για να δημιουργήσει μια καλύτερη ομάδα από την περσινή. Αυτό κυρίως μετράει.
Εφυγαν
Σε μια χώρα που οι περισσότεροι λεφτάδες, μετά την οικονομική κρίση, το «φεύγω» από ΠΑΕ και ΚΑΕ το είπαν εύκολα -ο Μαρινάκης βρίσκεται μεταξύ των εξαιρέσεων. Μέχρι τώρα, από το 2009 που εμφανίστηκαν τα πρώτα σύννεφα στην οικονομική ζωή της Ελλάδας, το βάλανε στα πόδια ο Σωκράτης Κόκκαλης, το σύνολο των μετόχων του ΠΑΟ (Βαρδινογιάννης, Βγενόπουλος, Πατέρας, Πολέμης, Παύλος Γιαννακόπουλος κ.λπ.), όλοι οι μέτοχοι της ΑΕΚ (Παππάς, Νοτιάς, Χατζηιωάννου, Κανελλόπουλος κ.λπ.) κι ο Κωνσταντίνος Τσακίρης από τον Πανιώνιο. Απείλησαν ότι θα φύγουν ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, που πάντως μια χαρά κράτησε το μπάσκετ του ΠΑΟ, οι Αγγελόπουλοι που ζεστάθηκαν μόνο όταν είδαν τον Ολυμπιακό του μπάσκετ πρωταθλητή Ευρώπης, και ο Γιώργος Σπανός που ανακοίνωσε ότι θα εγκαταλείψει τον Ατρόμητο, αλλά το μετάνιωσε κι ευτυχώς.
Υπαρκτή
Δεν ξέρω πόσο μεγάλη υπήρξε η πιθανότητα να φύγει ο Μαρινάκης -γνωρίζω όμως ότι κάποια στιγμή ήταν υπαρκτή. Η γκρίνια στο τέλος μιας χρονιάς κατά την οποία στην Ελλάδα ο Ολυμπιακός έκανε περίπατο και στο Τσάμπιονς Λιγκ κατέκτησε 9 πόντους, σίγουρα τον προβλημάτισε. Αν ο κόσμος της ομάδας έχει φτάσει να θεωρεί πρωταθλήματα και καλές παρουσίες σε δύσκολους ομίλους απλά και δεδομένα πράγματα και ψάχνει διαρκώς ζητήματα για να γκρινιάζει (τη θεαματικότητα της ομάδας, τον Ζαρντίμ, τον Κοβάσεβιτς, τις μεταγραφές κ.λπ.), τότε είναι λογικό ως μεγαλομέτοχος να αναρωτιέσαι τι άλλο μπορείς να κάνεις. Αν αρκετοί από τους εγχώριους λεφτάδες αποχώρησαν από το ποδόσφαιρο γιατί δεν τους περισσεύουν πλέον χρήματα για ξόδεμα και επομένως δεν μπορούν και πολλά, ο Μαρινάκης σίγουρα προβληματίστηκε για το αν αξίζει τον κόπο να συνεχίσει από τη στιγμή που μια μερίδα του κόσμου δεν του αναγνωρίζει τα πολλά που πέτυχε. Αν αποφάσιζε να πει το «αντίο», δύσκολα θα έκανε πίσω.
Σειρά
Οι κινήσεις που κάνει ο Ολυμπιακός φέτος το καλοκαίρι δεν είναι θεαματικές, είναι όμως μεθοδικές κι αυτό κατά τη γνώμη μου μετράει πιο πολύ, διότι μαρτυρά πως υπάρχει μια σειρά -δηλαδή μια διοίκηση που δουλεύει. Ο Μαρινάκης δεν μπήκε στη λογική του να κλείσει τα στόματα των επικριτών με μια-δυο κινήσεις εντυπωσιασμού, αλλά μοιάζει αυτός και οι συνεργάτες του να τα έβαλαν κάτω και να προσπαθούν να υλοποιήσουν ένα πλάνο -πιθανότατα ανάλογο με εκείνο της πρώτης χρονιάς που αυτός ανέλαβε. Στο τέλος του καλοκαιριού, μετά τις προσθήκες και τις απαραίτητες αποχωρήσεις θα έχουμε τον δεύτερο Ολυμπιακό του Μαρινάκη. Από τη δουλειά του Μίτσελ θα εξαρτηθεί πόσο δυνατός θα γίνει.
Κόσμος
Ελπίζω για τον Ολυμπιακό αυτό να το έχει καταλάβει και η μερίδα των οπαδών που γκρινιάζει, σχεδόν άνευ λόγου. Η διοικητική σταθερότητα, σε μια υπό κατάρρευση Ελλάδα, κάνει τη διαφορά: το μαρτυρούν η περσινή πρόοδος του Αστέρα, του Ατρομήτου, αλλά και του ΠΑΟΚ. Οποιος έχει μια διοίκηση της προκοπής στο πρωτάθλημά μας, πλέον δεν έχει να φοβηθεί και πολλά. Κι αυτός που έχει τη σταθερότερη και την πιο δυνατή πετυχαίνει και τους στόχους του εύκολα, αρκεί να έχει τη στήριξη του κόσμου.
Αλληλογραφία
Οπως κάνω κάθε χρόνο, από αύριο και κάθε Σάββατο μέσα στο καλοκαίρι η στήλη θα δημοσιεύσει διάφορες απόψεις των αναγνωστών της -αρκεί αυτές να είναι σύμφωνες με το γενικό της πνεύμα και τη θεματολογία της. Περιμένω, όπως κάθε χρόνο, τις επιστολές σας στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο (Karpetshow@yahoo.gr) και σας θυμίζω δυο πράγματα: το ένα, τα κείμενα που μου στέλνετε να μην ξεπερνούν τις 100 με 150 λέξεις, ώστε να μπορώ να δημοσιεύω τέσσερα-πέντε κάθε φορά και το δεύτερο ότι η στήλη δεν δημοσιεύει παρατηρήσεις που έχουν να κάνουν με την εφημερίδα, τα πρωτοσέλιδά της ή άλλους αρθρογράφους ή ρεπόρτερ. Εμένα γκρινιάξτε μου όσο θέλετε.
Και κάτι ακόμα: μολονότι η εποχή προσφέρεται και η επικαιρότητα βοηθά, δεν δημοσιεύω επιστολές με πολιτικούς προβληματισμούς, είτε συμφωνώ είτε διαφωνώ. Διακρίνω ειδικά στο Διαδίκτυο και στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης καιρό τώρα μια μεγάλη όρεξη πολλών να δημοσιεύσουν τη γνώμη τους ή το ανάθεμα ή τα μπράβο τους για τα πολιτικά και τους πολιτικούς μας: σεβαστή αυτή η διάθεση πολιτικοποίησης, όμως επειδή όλα καταλήγουν σε ένα ιδιότυπο πολιτικό χουλιγκανισμό, ευχαριστώ αλλά δεν θα πάρω: η στήλη προσφέρεται μόνο για όσους έχουν κάτι να πουν για τα αθλητικά μας. Ηδη επιστολές έχω μπόλικες και η διάθεση δεν λείπει.
Και κάτι τελευταίο: μη μου στέλνετε τα κείμενά σας για τους διαγωνισμούς του Κέντρου Αθλητικού Ρεπορτάζ. Δεν έχω σχέση με όσους τα αξιολογούν, οπότε δεν μπορώ και να σας βοηθήσω…
Η προσαρμογή
Σταθερός στην πολιτική του να αποκτά παίκτες που έχουν αγωνιστεί στο ελληνικό πρωτάθλημα είναι ο Γιώργος Σπανός κι έτσι μετά τον Παπαδόπουλο, τον Ουμπίντες, τον Αρκούδα ο Ατρόμητος απέκτησε και τον Σηφάκη. «Παλιά», μου έλεγε ένας συνεργάτης του, «του φύγανε πολλά χρήματα του προέδρου για μεταγραφές από το εξωτερικό. Οταν κάποιος από αυτούς που έρχονταν αποδεικνυόταν τεμπέλης και δεν βοηθούσε, οι μάνατζερ του έλεγαν ότι "δεν έχει ακόμα προσαρμοστεί". Ετσι άλλαξε πολιτική και αποκτά μόνος όποιους γνωρίζει, Ελληνες ή ξένους. Μπορεί να μας βγει ή και όχι», λέει, «αλλά τουλάχιστον δεν θα πληρώσουμε κερατιάτικα για την προσαρμογή…».
.JPG)
