• Μία δύο παρατηρήσεις από τη μεγάλη και σαφέστατα ενδιαφέρουσα συνέντευξη που έδωσε ο Μίτσελ στους απεσταλμένους του ελληνικού Τύπου στην Αυστρία, όπου προετοιμάζεται ο Ολυμπιακός.
• Κατ΄ αρχήν, είναι ξεκάθαρο ότι ο Ισπανός τεχνικός έχει μία φιλοσοφία: Αυτός εισηγείται κι η διοίκηση αποφασίζει τι θα κάνει.
• Σου λέει, εγώ από τον Απρίλιο έχω πει τι θέλω, έχω εκτός πλάνων τον Τζιμπούρ, έχω ζητήσει ενίσχυση σε όλες τις γραμμές κλπ, κλπ. Από εκεί και πέρα, είναι θέμα διοίκησης τι θα κάνει.
• Εγώ δεν αποφασίζω, εγώ απλά δίνω τη συμβουλή μου, λέει ουσιαστικά ο Μίτσελ αποδεχόμενος ένα συγκεκριμένο ρόλο. Και τη διοίκηση να έχει αυτή τον τελευταίο λόγο.
• Αν θέλουμε, βέβαια, να είμαστε ειλικρινείς, πάντοτε η διοίκηση έχει τον τελευταίο λόγο. Απλά ο Μίτσελ δεν έχει πρόβλημα να το αναγνωρίσει και να το πει και δημοσίως.
• Παρεμπιπτόντως, πάντως: Είπε κάποια στιγμή ο Μίτσελ ότι για τη θέση του αμυντικού χαφ, έχει τρεις παίκτες, τον Φέϊσα, τον Μασάντο και το Σάμαρη. Συγνώμη, αλλά ο Μανιάτης τι είναι;…Μόνο σαν οκτάρι-εσωτερικό χαφ υπολογίζεται;
• Ο δε Μασάντο είναι αδύνατο να παίξει κόφτης, τουλάχιστον στα δικά μου μάτια. Να παίξει δίπλα σε κόφτη, σε ρόλο δεύτερου κεντρικού-αμυντικού χαφ, όπως έπαιζε ο Ιμπαγάσα δίπλα στο Μοντέστο πρόπερσι, ναι.
• Αλλά να παίξει κόφτης ο Μασάντο; Και ποιος θα…κόβει;
