Ο Βλάσης Μπόκαρης, ένας από τους αμυντικούς γίγαντες των Ευβοϊκών γηπέδων την τελευταία 20ετία, αποφάσισε να κρεμάσει τα παπούτσια του στον τελευταίο αγώνα του φετινού πρωταθλήματος της Α1 κατηγορίας Εύβοιας, διάγοντας το 37ο έτος της ηλικίας του.
Τελευταία του ομάδα ήταν ο Παντριαδικός και το «αντίο» από τα γήπεδα το είπε στο παιχνίδι με τον ΑΠΚΟ Δροσιάς, όπου η ομάδα της Τριάδας τον τίμησε. Με την ευκαιρία της αποχώρησής του Μπόκαρη, ο οποίος ξεχώριζε και για το ήθος του, αναδημοσιεύουμε το αφιέρωμα της «Γνώμης» σ' αυτόν το Σεπτέμβριο του 2012
«Από μικρός με τη φανέλα του ΠΑΟΚ Χαλκίδας ξεχώριζε και για το όμορφο παρουσιαστικό του αλλά και για τα ποδοσφαιρικά του προσόντα. Ηταν ανίκητος στο ψηλό παιχνίδι και ξεχώριζε για τη δύναμη, το πάθος και την ποιότητά του σε κάθε αγώνα.
Αυτά τα προσόντα τον έφεραν γρήγορα στον Α.Ο. Χαλκίς την περίοδο 1994-’95 και σε ηλικία 17 ετών κέρδισε θέση στην ομάδα της Χαλκίδας που έπαιζε τότε στη Γ’ Εθνική (σε δύο χρονιές στην κατηγορία αυτή συμμετείχε σε 53 αγώνες του ΑΟΧ).
Η πρώτη του συμμετοχή σε επαγγελματικό πρωτάθλημα στην 11άδα του ΑΟΧ ήταν στις 29 Γενάρη του 1995, και πρώτος τον εμπιστεύτηκε ο προπονητής Τάκης Ασημακόπουλος στον αγώνα με τον Εθνικό Αστέρα στην Καισαριανή.
Από τον ΑΟΧ έφυγε το 2000 και την ίδια περίοδο (2000-’01) βρέθηκε αντιμέτωπος με την αγαπημένη του ομάδα φορώντας τη φανέλα της Αρτάκης. Μάλιστα στο τέλος της χρονιάς ...διεκδίκησε την παραμονή του ΑΟΝΑ στη Δ’ Εθνική σε βάρος του ΑΟΧ σε αγώνα μπαράζ, αλλά έχασε.
Δεν ...άντεξε πολύ μακριά απ’ τον ΑΟΧ και ξαναφόρεσε την κυανόμαυρη φανέλα του την περίοδο 2002-’03 κερδίζοντας συγχρόνως την επανεμφάνισή του στη Γ’ Εθνική, με την άνοδο της ομάδας του από τη Δ’ Εθνική.
Ο ΑΟΧ όμως, ένα χρόνο μετά “διαλύεται” και ο Λήλας Βασιλικού που έχει ανέβει στη Γ’ Εθνική τον εντάσσει στη δύναμή του. Με τη “διάλυση” της ΠΑΕ Λήλας/ΑΟΧ το 2006 μετακομίζει στα Λουκίσια και κερδίζει το πρωτάθλημα στην Α’ Ευβοίας με τους “πορτοκαλί”, στους οποίους αγωνίζεται σχεδόν ανελλιπώς για άλλες δύο χρονιές στη Δ’ Εθνική.
Το 2009 ο ΑΟΧ κάνει προσπάθεια ανασυγκρότησης και ο Βλάσης δεν είναι δυνατόν να πει «όχι» στο κάλεσμα που γίνεται. Από το πάθος που πανηγυρίζει στα γκολ δείχνει πόσο μεγάλη είναι η αγάπη του γι’ αυτόν, με τον οποίο ως αρχηγός σηκώνει άλλο ένα κύπελλο πρωταθλητή το 2010 κι ένα κυπελλούχου το 2011.
Το καλοκαίρι του 2011, από την αποτυχημένη -για πολλούς- ...μπόρα εκκαθάρισης του ΑΟΧ δεν γλίτωσε ο Μπόκαρης και πήγε στη Δροσιά για ένα γύρο. Επέστρεψε στα γήπεδα το Σεπτέμβριο του 2012 με τη φανέλα του Παντριαδικού όπου αγωνίστηκε παρέα με πολλούς από τους συμπαίχτες του σε παλιότερες επιτυχίες, τον Γιάννη Σαρρή, τον Νίκο Καραμούζη, τον Ορφέα Ζήση, τον Βαγγέλη Ζέρβα, τον Γιάννη Σταθαρά και τον Βαγγέλη Γίγα.
Ο Βλάσης Μπόκαρης αν και υπαξιωματικός της αεροπορίας δεν ...πέταξε έξω απ’ την Εύβοια προσφέροντας πιστά τις υπηρεσίες του στις ομάδες του νομού, κατακτώντας: Μια άνοδο στη Γ’ Εθνική (με ΑΟΧ), τρεις ανόδους στη Δ’ Εθνική (με Αρτάκη, Λουκίσια, ΑΟΧ) και πέντε κύπελλα Εύβοιας (3 με ΑΟΧ και ένα με Λουκίσια, ΑΟΝΑ).
Ο Βλάσης Μπόκαρης, σπάνια απουσίαζε απ’ τους αγώνες, σε όποια ομάδα κι αν αγωνιζόταν. Ξεπέρασε τις 500 συμμετοχές σε αγώνες Γ' Εθνικής (135 με ΑΟΧ και Λήλα), Δ' Εθνικής (230 με ΑΟΧ, Αρτάκη, Λουκίσια) και Α1 Εύβοιας.»
http://www.egnomi.gr/
